Bakerstreet

Vormgeving

Bakerstreet is het tweede spel in de nieuwe Ravensburger Fun for 2 serie, een nieuwe serie spellen in kleine doosjes speciaal voor 2 spelers. Net zoals het eerste spel, Crazy Chicken, gaat het hier om een kaartspel. De kwaliteit van illustraties en kaarten is zoals we van uitgever Ravensburger gewend zijn. Hoog dus. Jammer dat de doos, met 100 kaarten als inhoud, toch nog aan de forse kant is. Misschien wordt getracht eenheid in de lijn te houden en kunnen we binnenkort een doos met meer inhoud verwachten… De 100 kaarten zijn te verdelen in 3 soorten. 2 sets detectivekaarten (rood en groen) van elk 30 kaarten, genummerd van 0 t/m 5, en 40 bewijskaarten, met daarop een moordwapen/bewijs en een letter. De gebruikte letters (A t/m T) komen elk 2 keer voor.

De Regels

De speleregels staan achterin een meertalig boekje. Ze zijn kort en zeer duidelijk geschreven. In de kantlijn staan de belangrijkste regels nogmaals weergegeven, zodat deze makkelijk terug te vinden zijn. Enkele voorbeelden maken het spel al duidelijk.

Het Spel

Beide spelers spelen een detective die in de straten van laat 19de eeuws Londen op zoek gaan naar bewijsmateriaal om hun zaak op te lossen. Wie lost als eerste zijn zaak op?
Het bewijsmateriaal, de letterkaarten, worden in 5 stapels verdeeld en deze worden in een stervorm met de afbeelding omlaag tussen de spelers in op tafel gelegd.
De spelers ontvangen 3 van hun detectivekaarten in de hand, de rest wordt als stapel naast zich gelegd.

Elke beurt volgt een vaste volgorde:

– De speler speelt een kaart uit zijn hand en plaatst deze open aan 1 van de bewijsstapels, over eerdere gespeelde kaarten aldaar.
– Hij trekt vervolgens een nieuwe kaart om zijn hand aan te vullen tot 3
– Hij biedt vervolgens een nummer, waarvan hij denkt dat dit lager is dan de totale waarde van de kaarten die de spelers in hun hand hebben (maximaal dus 2 x 3 x 5 = 30). Dit bod moet hoger zijn dan eerdere geboden waarden.

Als de andere speler dit bod niet betwijfeld, gaat de beurt vervolgens naar die speler. Betwijfeld de andere speler dit wel, dan wordt gekeken wie gelijk heeft. De spelers leggen hun kaarten op tafel. Hierna pakken zij 3 nieuwe kaarten.

De speler die gelijk had mag vervolgens 1 van de bewijsstapels kiezen. De hierbij aangelegde detectivekaarten worden vervolgens vergeleken op hun waarde. In principe worden alle aangelegde kaarten met elkaar vergeleken, maar op sommige kaarten staat een handje. Dan houdt de waardering bij die kaart op.

De speler met de hoogste gecombineerde waarde, mag vervolgens de bewijsstapel pakken om er 1 kaart uit te kiezen. De winnaar van het bieden hoeft dus niet noodzakelijkerwijs ook de bewijskaart te winnen! De gewaardeerde kaarten worden weggelegd en de normale beurten worden vervolgd. Naast het handje kunnen wer ook 2 andere symbolen op de detectivekaarten staan. Met 2x tellen de kaarten van deze kleur dubbel en met een pijl naar links wordt ook de stapel links van deze gewaardeerd.

De eerste speler die 7 opeenvolgende bewijskaarten verzameld heeft zijn zaak opgelost en dus gewonnen.

Samenvatting

Algehele indruk

Eerlijk gezegd was dit spel toch wel een kleine teleurstelling. Na het lezen van de regels beloofd het spel een leuke mix van bluf en tactiek te worden, maar in de praktijk viel het ons toch wel wat tegen. Allereerst is het spel natuurlijk zeer abstract. Op zich geen probleem, want de vormgeving is mooi en als het spel goed is, valt de abstractie niet op. Als het spel echter wat minder is, kan een goed thema het net even optillen.

Verder valt het bieden wat tegen. Je moet altijd hoger en je handkaarten, waarop je het bod enigszins baseerd, verschillen per beurt. Bovendien heeft het alleen zin het bod te betwijfelen, hoe belachelijk hoog het ook is, als je zelf goede kaarten aan een bewijskaartenstapel hebt liggen. Hiermee vervalt ook voor een groot deel de bluf, omdat meestal wel duidelijk is, wie de meerderheid aan de bewijsstapels is.

Daar komt dan ook de geluksfactor om de hoek kijken, want hoewel er maar 30 kaarten in je stapel zitten, kunnen een groot aantal lage kaarten je kansen voor een aantal beurten behoorlijk beperken. Beurten waarin je tegenstander elk bod zal betwijfelen… de meerderheid in de bewijsstapels is toch wel voor hem! Ook de kaarten met de handjes hebben op deze manier een groot effect. Hierdoor zijn alle keuzes eigenlijk redelijk voor de hand liggend.

Is over Bakerstreet dan niets positiefs te zeggen? Natuurlijk wel. Het idee is op zich origineel en het spel verloopt vlot. Met name jongere spelers zullen plezier aan dit spel kunnen beleven. Het detectivewerk, het bieden en de voor hun grotere onzekerheid van de kaarten aan de bewijsstapels resulteren in een voor hun leuk spel. Hmmm, misschien dat het spel ook voor spelliefhebbers interessanter wordt als de detectivekaarten gedekt aan de bewijsstapels gespeeld worden.

Probeer dit spel dus in ieder geval eerst uit voor je het koopt om te zien of het spel naar je smaak is!