All Flesh Must be Eaten

Vormgeving

Het regelboek voor AFMBE wordt geleverd in afwijkend maar handelbaar formaat van ca. 19cm x 24cm. Op de voorkant kijken we door de ogen van een zeer ongelukkig iemand die belaagd wordt door een horde zombies. Op de achtergrond zien we een oud landhuid met daarachter een volle maan. Het geeft goed de sfeer weer van de klassieke zombie films. Het boek is opgedeeld in zes hoofdstukken die ieder vooraf worden gegaan door zwart wit uitvoeringen van, naar het schijnt, klassieke zombie films. Deze screenshots worden vergezeld door citaten uit films als ‘Army of Darkness’ en ‘Night of the Living Dead’. Deze screenshots worden gevolgd door korte verhalen (gemiddeld 2 of 3 bladzijden) waar de sfeer en het onderwerp van het hoofdstuk duidelijk worden gemaakt.

Door het boek heen komen we twee soorten illustraties tegen: normale tekeningen en screenshot-achtige illustraties. De laatste geven vooral een duistere sfeer aan het werk. De ‘normale’ illustraties zijn echter over het algemeen niet minder van kwaliteit.

AFMBE hanteert een overzichtelijke indeling in kolommen met duidelijke tabellen waar nodig. Jammer genoeg herhalen ze aan het einde van het boek maar een paar van deze tabellen. Het had misschien wel handig geweest als de ontwikkelaars alle tabellen nog eens herhaalden achter in het boek. Dat had veel bladeren gescheeld.

Boek

Het boek biedt een rollenspel dat, hoe kan het ook anders met zo’n titel, spelers in de benarde positie plaatst van eerstvolgende maaltijd voor de ondoden. De makers noemen het niet voor niets een Survival Horror rollenspel.

Het eerste hoofdstuk (The Dead Rise) begint met het geven van de oorsprong van de zombie en welke wezens nu echt een zombie genoemd kunnen worden. Verder wordt de gebruikte terminologie uitgelegd en verklaart men de term rollenspel voor mensen die dat nog nooit gespeeld hebben.

Hoofdstuk twee (Survivors) behandeld character creation. De helden (of zombie maaltijden) die de spelers spelen tijdens het spel. Hierbij kan een keuze gemaakt worden uit 2 soorten mensen, Norms (normale, alledaagse burgers), Inspired (mensen met beschikking over bovennatuurlijke krachten) en Survivors (burgers die sterker, slimmer en duurzamer zijn dan Norms). Afhankelijk van het soort mens dat je speelt mag je een bepaald aantal punten besteden aan je attributes (strength, dexterity, constitution, intelligence, perception, en willpower), kwaliteiten, nadelige eigenschappen of fysieke/mentale nadelen, en vaardigheden. Om het de eerste paar keren wat makkelijker te maken worden er een aantal kant en klare characters geleverd, zoals de biker, de hacker, de videotheek medewerker en de cheerleader.

Als de personages voor de spelers klaar zijn kan de ZM (Zombie Master) in hoofdstuk drie (Shambling 101) alles vinden wat hij zou moeten weten om een spelsessie vloeiend te laten verlopen. In dit hoofdstuk worden de regels gegeven over het kijken of een poging om een vaardigheid te gebruiken slaagt, hoe een gevecht werkt en hoe het toeslaan van angst werkt. De regels van het unisystem zijn niet ingewikkeld. Het is misschien een van de eenvoudigere en toch effectievere systemen die ik ken.

Nu weten de spelers hoe ze zombies moeten bevechten, maar waarmee? Daar geeft hoofdstuk vier (Implements of Destruction) genoeg antwoorden op. Van messen tot machinegeweren en van mountainbike tot 18-wheeler tot APCs (Armored Personnel Carriers).

Okay, nu zijn de spelers helemaal content, maar de ZM wil nog steeds alles over zombies weten. Je raadt het nooit, maar daar gaat hoofdstuk 5 (Anatomy of a Zombie) dus over. Naast het simpele, kleine statistieken blokje voor de ‘basic zombie’, biedt het hoofdstuk ook de ruimte voor de ZM om zijn eigen unieke zombies te ontwerpen aan de hand van een uitgebreide lijst van zombie-eigenschappen en de effecten van die eigenschappen op de overlevingskansen van de spelers.

Niet elke ZM zal erop zitten te wachten om weer een nieuwe wereld te ontwerpen. De mensen van Eden Studios weten dit waarschijnlijk en daarom bieden ze in hoofdstuk zes (Worlds in Hell) 11 totaal verschillende werelden. Alle opties gebruiken de aarde (in een bepaalde vorm) als hun basis en geven een andere reden voor het ontstaan van zombies. In de “They Came From Beyond” wereld zijn aliens de oorzaak van de zombie plaag, maar in de “Mein Zombie” variant zijn zombie door de Nazis ontwikkeld nadat de oorlog in 1944 wat slechter begon te gaan. Elke alternatieve wereld kent zijn eigen soort zombie, met telkens weer andere zwaktepunten en krachten. Ook biedt elke wereld een schets van de wereld op het moment dat het spel begint en enkele ideeen voor avonturen om de ZM op weg te helpen.

Een leuk aardigheidje is de appendix met alfabetische lijsten met zombie comics, zombie boeken en zombie films (niet alleen Amerikaanse, maar ook Franse, Duitse, Italiaanse en Spaanse films). Na deze appendix treffen we nog een glossary aan, wat herhaalde tabellen en een index. Als laatste bevat het boek een leeg character sheet om te kopieren en te gebruiken.

Samenvatting

Algehele indruk

Een pareltje. Elke liefhebben van zombie films die wat geld over heeft en wel eens een rollenspel wil proberen moet dit boek echt kopen. De prijs is misschien wat aan de hoge kant, maar als je kijkt wat je er voor krijgt is het het waard. Je krijgt namelijk niet alleen een kompleet spel (in D&D termen is dit een Players’ Handbook, een Dungeon Master Guide en een Monster Manual in één) maar ook nog eens 11 min of meer uitgewerkte werelden om als setting te gebruiken. Voor echte roleplayers is het misschien ook wel eens leuk om iemand te spelen die regelmatig gillend wegrent. Voor de echte roleplayers is het ook positief om te ontdekken dat de nadruk bij AFMBE ligt op spelen en niet op dobbelstenen werpen. De regels vertellen je ook dat gezond verstand bepaalt wat er gebeurt en dat alleen indien nodig gekeken moet worden d.m.v. een dobbelsteenworp of een actie slaagt.

De regels zijn simpel, effectief en het is niet zo dat je door de regels het spel niet meer ziet. Dus ik wens iedereen die dit spel aanschaft veel duistere nachten vol plezier en bloedvergieten. Oh ja, laat ’s nachts wel een lampje branden. Je weet maar nooit