Naam | The Banewarrens |
Auteur | Monte Cook |
Uitgever | Malhavoc Press |
Systeem | D20 |
Genre | Fantasy |
Bladzijde | 128 |
Prijs | 15 euro |
Vormgeving
Dit is een zeer fraai uitgevoerd avontuur. Het enige wat opvalt is dat de prachtige plaat op de cover ook meteen bijna de enige is van het gehele werk. In het boek zelf vinden we wel illustraties, maar die zijn beperkt gebleven tot plattegronden en de symbolen van organisaties en families. Deze afwezigheid van mooie tekeningen is slechts schijn. Door het boek heen vinden we symbolen die verwijzen naar de bladvullende illustraties achter in het boek. In plaats van kleine platen tussen de tekst door is gekozen voor een soort platenboek achterin. Deze illustraties zijn bedoeld om aan de spelers te laten zien. Op deze manier kan dat dus ook zonder dat nieuwsgierige spelers de tekst naast de tekening proberen te ontcijferen (niet dat spelers dat zouden doen natuurlijk, maar toch). Het moet ook vermeld worden dat de plattegronden perfect zijn; ze zijn zeer duidelijk en zien er bijzonder fraai uit. Het werk is, zoals men van Monte Cook mag verwachten, goed en sfeervol geschreven. Ook voor mensen die het niet gebruiken om te spelen is het een onderhoudend boek om te lezen.
Boek
Van Monte Cook zijn we een hoge kwaliteit gewend en ook deze keer stelt hij ons niet teleur. Omdat het een avontuur is kan ik niet teveel van de verhaallijn verklappen maar het zal een genot zijn voor zowel de speler als de spelleider om dit avontuur te doorlopen. Een aardig detail is de aanwezigheid van sidebars (kanttekeningen), minstens 1 per hoofdstuk, waarin Monte de spelleider niet alleen info geeft over magische objecten, maar ook tips voor de spelleider hoe bepaalde acties van de spelers behandeld moeten worden. Ook geeft Monte belangrijke mededelingen in de trant van “Let op, alhoewel de spelers x niet gedaan hebben, is er altijd nog y, waardoor….”. Deze sidebars zijn van grote waarde voor de spelleider, ook waar deze betrekking hebben op XP punten die uitgedeeld moeten worden.
Het boek begint met een inleidend hoofdstuk waarin de setting wordt uiteengezet. De spelleider krijgt hier info over de verschillende facties die een rol spelen en bepaalde dingen die in acht dienen te worden genomen.
Na deze inleiding vinden we de tien hoofdstukken waarin dit grootse avontuur is opgedeeld. Het avontuur is geschreven voor een party van level 6 karakters. Tegen het einde zullen zij rond level 10 uitkomen.
Na het avontuur vinden we een twee appendices, de eerste beschrijft de nieuwe magische objecten, artefacten, monsters, giffen, ziektes en middelen tegen die ziektes.
Nu toch een tipje van de sluier oplichten, vinden jullie niet? Als je echt niet wilt weten waar het avontuur ongeveer over gaat, lees dan niet verder!!! De spelers komen terecht in een zeer oud complex waar over vele eeuwen een groot aantal kwade artefacten zijn opgeslagen. Het is echter geen simpele dungeon crawl. Er zijn meerdere partijen geïnteresseerd in deze oude opslagplaats van het kwade. Niet minder dan vier organisaties zijn ook op zoek naar deze voorwerpen, sommige zijn de spelers vriendelijk gezind, andere duidelijk niet. De spelers zijn dus niet simpelweg een dungeon aan het verkennen maar ze hebben concurrentie.
Samenvatting
Pluspunten
Geen standaard dungeoncrawl avontuur
Veel mogelijkheden tot echt rollenspel door vele NPC groeperingen
Onverwachte plotwendingen
Minpunten
Flinke pil om voor te bereiden, vergt veel van de spelleider (maar dat is het wel waard)
Illustratie boekje had misschien uitneembaar moeten zijn.
Algehele indruk
Voor de spelleider die het niet erg vindt om vele uren in de voorbereiding te stoppen is dit een perfect avontuur om aan te schaffen. Monte Cook heeft een reputatie en die houdt hij met ‘The Banewarrens’ zeker hoog. Het avontuur is goed geschreven en zal vele avonden vullen en zal spelers keer op keer verassen en op de proef stellen. Het was misschien handiger geweest als de appendix met illustraties een uitneembaar boekje zou zijn geweest, dan zouden de spelers de platen beter kunnen bekijken zonder dat het het spel op zou houden. Nu moet de spelleider het ritme van het avontuur af en toe onderbreken om een plaat op te zoeken en aan de spelers te laten zien.
Over het algemeen kan ik alleen maar tegen meneer Cook zeggen: chapeau!